ย้อนเวลา มาเป็นเจ้าแม่คาสิโนย้อนยุค โม่เหลียนฮวา

หลังจากโดน ยิงโม่เหลียนฮวา นึกว่าตัวเองตายไปแล้ว

หลังจากลืมตาฟื้นขึ้นมา มองสภาพแวดล้อม รอบๆตัว บนพื้นดินเปียกแฉะในกระท่อมเสื่อมโทรมที่มีฟางหญ้าปูเป็นที่นอน ที่มีกลิ่นอับอับแลพื้นเปียกแฉะ หลังคาเป็นหญ้ามุง

บนศีรษะมีอาการเจ็บปวดเอามือจับมีเลือดแห้งกลังเปรอะเปื้อนเต็มไปหมดสังเกตดูแขนเล็กๆของตัวเองนี่มันไม่เหมือนแขนและมือของตัวเอง

มันไม่เหมือนมือของฉันเอง มือเล็กๆนี้ให้เดา เหมือนเด็ก11-12 ขวบฉันในวัย 39 ปีไม่มีทาง ที่จะมีมือเล็กขนาดนี้อย่างแน่นอนและที่นี่ที่ไหนเนี่ย ฟื้นมายังเกิดอาการงุนงงจู่ๆศีรษะก็ปวดจี๊ดขึ้นมาที่นี่ที่ไหนกันแน่“ พี่ใหญ่ฟื้นแล้วหรอพี่ใหญ่เจ็บตรงไหนบ้างคะนึกว่าพี่ใหญ่จะไม่อยู่กับเราแล้ว” เสียงเล็กๆของเด็กผู้ชายตะโกน ร้องไห้โฮ ออกมาหลังจากเดินเข้ามาผ่านห้องและมองเห็นพี่ใหญ่ของเขาฟื้นขึ้นมา
“ เกิดอะไรขึ้นทำไมข้าถึงได้มาอยู่ที่นี่” เอ่ยถามออกไป
“ พี่ใหญ่พี่ใหญ่จำอะไรไม่ได้เลยใช่ไหม ก็เพราะไอ้นักเลงขอทานฝั่งโน้นมันนึกว่าเราจะไปแย่งที่ทำมาหากินของมันมันก็เลยทำร้ายพี่ใหญ่อย่างนี้ ขอโทษนะพี่ใหญ่ถ้าไม่ใช่พ่อค้าพี่ใหญ่คงไม่ต้องเจ็บตัวแบบนี้วันหลังข้าจะเชื่อฟังพี่ใหญ่ข้าขอโทษ ฮืออออ”
กล่าว กล่าวเสร็จร้องไห้ฮือออกมาพอได้ฟังเรื่องเล่าต่างๆก็พอจะเดาได้ว่าตอนนี้ฉันเป็นใครก็ไม่รู้และมาอยู่ในร่างนี้ได้ยังไงจำได้ก่อนหน้านี้โดนยิงที่ร้านจอดรถห้างดังพอฟื้นออกมาอีกทีก็เหมือนว่าจะมาอยู่ในร่างของเด็กอายุ 12 ขวบคนนี้ เกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่